Dialoog Max Havelaar bij Realisme of bij Romantiek?

Max Havelaar bij Realisme of bij Romantiek  

Twee studenten Nederlands lopen door het archief van Nijmegen Mariënburg op zoek naar geschriften die passen bij het realisme, voor een literatuuronderzoek dat ze willen uitvoeren. Na enige tijd vindt de ene student, genaamd Theo, het boek Max Havelaar.  

Theo: Kijk, hier staat Max Havelaar. Dit boek kunnen wij wel gebruiken toch?  

Thea: Hoezo? Dat boek hoort toch bij de romantiek. 

Theo: Nee, Max Havelaar hoort overduidelijk bij het realisme, want een onderwerp in Max Havelaar is het alledaagse leven in Nederlands-Indië. En het is dus een weergave van de werkelijkheid. 

Thea: Dat kan wel zo zijn, maar het boek is geschreven vanuit het oogpunt van Max Havelaar. Het is dus meer een subjectieve weergave in plaats van een objectieve weergave. Het gevoel en de emoties van Havelaar komen dus naar voren. Het hoort dus bij de romantiek. 

Theo: Max Havelaar geeft commentaar op het Nederlandse beleid in Nederlands-Indië. Dit is een kenmerk van idealistisch realisme.  

Thea: De weltschmerz komt heel erg naar voren in Max Havelaar. Havelaar is ontevreden over de wetten en gewoontes die er in die tijd waren. Dit is een onderdeel van de romantiek. 

Theo: Je merkt tijdens het lezen van Max Havelaar dat er een duidelijk contrast is tussen goed en kwaad, want de Nederlandse machthebbers worden bijvoorbeeld heel slecht afgeschilderd. Dit is een onderdeel van idealistisch realisme. 

Thea: Het boek is geschreven om in te grijpen in de politieke werkelijkheid. Ook wel engagement genoemd. Dus dit is een goed voorbeeld van de romantiek. 

Theo: We kunnen aan onze docent vragen of we Max Havelaar kunnen gebruiken bij ons literatuuronderzoek, want het heeft kenmerken van de romantiek en het realisme. 

Thea: Dat is een strak plan!